SISSA 2 – O & O Kampen

Op papier is dit de lastigste van de drie laatste wedstrijden. O & O Kampen is een team met de op één na hoogste gemiddelde rating en staat derde in de competitie. Wij hebben de op één na laagste rating. Dit alles overigens na de ratingherziening van de KNSB, maar dat zal weinig verschil maken. We staan bij ingaan van deze ronde in de lagere middenmoot, dus er moet nog wel worden gepresteerd om het degradatiespook af te schrikken. Line-up: 1. Olaf 2. Jordi 3. Eric Jan 4. Marcel 5. Joris 6. Sophie 7. Maarten 8. Anne. Ook nu meer spelers beschikbaar dan kunnen worden opgesteld. Fijn voor een teamleider. Het derde heeft een vergelijkbare luxe. Als dat geen vierde team wordt volgend seizoen…
We spelen met alle teams weer knus in het speeltuingebouw in de Oosterpoort. Het bestuur zeilt deze keer iets minder scherp aan de wind door één klok extra mee te nemen. Wel ontbreekt er een zwarte loper. Probleempje, want er zijn exact genoeg spellen. ‘We beginnen niet zonder de loper’, wordt er geroepen. En: ‘wie woont er dichtbij om een loper op te halen? Niemand meldt zich. Ik weet niet hoe, maar op een of andere manier wordt het toch opgelost. Ook des SISSA’s is dat sommige borden er uit zien of er meer dan eens een ontbijt op is genuttigd en zijn er nogal wat kleurschakeringen onder de witte stukken. Vertraging is er doordat een stuk of zes spelers van de bezoekende teams nog niet komen opdagen. Je weet toch dat Groningen als het op parkeerproblemen aankomt een naam hoog te houden heeft? Ik kondig in mijn kwaliteit als wedstrijdleider aan dat er om kwart over een wordt begonnen.
Tegen die tijd ziet Maarten zich met zwart geconfronteerd met een Trompovski. Sort of, waarbij zijn opponent, een type met imposante baard, snor en knot waarvan ik me voorstel dat Sjoerd er zo uitziet op hogere leeftijd, alvast zijn koningsvleugelpionnen naar boven duwt. Daarbij vaak met een klap de klok bedienend alsof hij zojuist een sterke zet heeft afgeleverd. Joris ziet 1. f4 op zich af komen. Zijn opponent heeft zich bovendien bewapend met twee zilverglinsterende steentjes die hij samen met een verpakking chocolade mueslirepen en een zakje dropjes op tafel legt. De tegenstanders van Olaf en Eric Jan behandelen hun opening maar ietsje rustiger. Die van Olaf in het Italiaans (met d3) pakt behoorlijk wat ruimte op de damevleugel. Eric Jan speelt Aljechin. Het plan is ver opgerukte centrumpionnen aan te pakken.
Onze witspelers kennen geen bijzondere problemen. Sterker nog, Marcel lijkt gewoon een pion te kunnen pakken. Die jongen speelt zo snel soms. Zijn tegenstander, de oude en broze Mujkanovic, laat zich niet kennen en gaat er vrolijk in mee. Hij laat er zijn koffie koud voor worden. Na een half uur staan er al zo’n 20 zetten op het bord. Hij wint de pion zelfs terug. Al lijkt Marcel voor het verdere verloop de betere papieren te hebben door een betere ontwikkeling. Van de partij van Sophie valt nog niet zoveel te zeggen. Gaat gelijk op denk ik, zonder veel complicaties. Jordi zit er ontspannen bij. Schrijlings op zijn stoel lijkt hij alles onder controle te hebben.
Pxg4!! Maarten beukt er een van die opgerukte pionnen af. Dat paard winnen kan niet wegens matdreiging. Dat wordt spelen met een pion minder en zo’n vervelend paard in je stelling waardoor je met je koning geen kant op kunt. Marcel heeft er in een kwartier nog eens tien zetten tegenaan gegooid. De pluspion blijft nog even uit, maar na wat manoevres heeft ´ie er dan toch een te pakken. Nu het eindspel, ja dat is er hier na een uur spelen, winnen met T+P. Dat gaat lekker, virtueel twee punten in de tas. Ik zie het zonnig in, ook al omdat Sophie steeds beter lijkt te staan en Jordi behoorlijk ruimte-overwicht heeft.
Ik heb Anne nog niet genoemd. Ze moet zich wat zorgen maken over de loperbatterij die op haar koningsvleugel gericht staat. Maar ze heeft nog niet gerokeerd en doet dat simpelweg naar de andere kant. Kan nog van alles worden. Eric Jan belaagt ondertussen, zoals dat hoort in een Aljechin, een wat ver opgerukte centrumpion zonder naaste buur. Kan hij die niet gewoon winnen?
De tegenstander van Maarten geeft op als er ook nog een dame in de buurt van zijn koning verschijnt. ‘Slecht verdedigd. Hij heeft me gekilld.’ Met de overbodige en vreemde toevoeging: ‘Dat is zijn goed recht.’ De opponenten laten de eindstelling staan in plaats van netjes de stukken weer in uitgangspositie te zetten. Mogelijk uit zelfhaat komt de Sjoerd lookalike later af en toe weer aan het bord staan om de ruïne te bekijken.
Jordi trekt veel tijd uit om te reageren op een schaak. Opzij met opgave rokade of er iets tussen? Het wordt een paard. Blijft goed staan. Joris levert ondertussen en pion in door een tussenschaakje. Zoekt wel complicaties waarmee hij kansen op de koningsvleugel hoopt te krijgen. Zijn tegenstander laat de gelukssteentjes nu onder de tafel in een mini-circusact snel in zijn handpalm ronddraaien en verorbert in hoog tempo de muesli repen. Ook Olaf zoekt tactische complicaties, waarbij wederzijds stukken in staan, omdat hij een pion verliest of dreigt te verliezen. Toch twee dompertjes op de feestvreugde.
Marcel weet wel torens en paard te ruilen voor een pioneindspel. Omdat hij nog steeds die extra pion heeft, worden de geruchten steeds sterker dat hij gaat winnen. Met een vrijpion sprint hij naar de achterlijn, wisselt die in voor een dame, en voorkomt met schaak dat een vijandelijke pion promoveert. Nu nog de koning er in etappes bij halen. Marcel vergeet alleen dat die strategie niet werkt bij een c- en f-pion omdat er een pat-trucje in zit. Remise. De oude baas glundert over zijn inzicht de stukken te ruilen voor dat eindspel. En het gebrek aan basale eindspelkennis bij zijn ook al niet meer zo jonge tegenstander.
Gelukkig gaat het steeds beter met Sophie. Haar stukken hebben meer mogelijkheden dan de vijandelijke. Later offert haar tegenstander, in kennelijke wanhoop, een stuk voor een of twee pionnen. Vreemd genoeg trekt hij zich met resterend materiaal min of meer terug waardoor Sophie het stuk makkelijk kan consolideren. Kwestie van tijd. Jordi staat nog steeds prima. Met meer ruimte en een mogelijk initiatief richting vijandelijke koning. Ik vind hem eigenlijk op het randje van gewonnen staan naarmate ik langer naar de stelling kijk.
Anne heeft wel een pion moeten inleveren. Maar is dat erg in die stelling? Tegenstander offert in misschien wel overmoed plots een stuk. Is het aan te nemen? Anne calculeert na lang nadenken van niet. Tegenstander dwingt haar het stuk te nemen voor een dame-inval bij haar koning. Verdedigen is misschien niet de sterkste kant van Anne, want even later is het voorbij. Het bleek in de analyse dat ze ‘plus 3’ stond op een bepaald moment. Tant pis, zou Aurore zeggen.
Eric Jan schat ik in op niet meer dan remise. De op het oog onder druk staande vijandelijke pion wordt gestut. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat EJ er een zet of tien eerder meer uit had kunnen halen. De dames worden geruild. Er resteert een enkel paardeindspel met veel pionnen waarbij hij minder ruimte heeft en zijn tegenstander kan proberen hem er uit te tempoën. Dat lukt voorlopig niet, ondanks verwoede pogingen van zijn tegenstander om een gaatje te vinden.
Even Olaf uit het oog verloren, maar hij is best goed, dat wil zeggen zonder pionverlies, uit de complicaties tevoorschijn gekomen. Informeert of hij remise mag nemen. Mag. Gebeurt ook, een zorg minder. 2 – 2. Met Joris, Eric Jan, Sophie en Jordi nog in de race durf ik aan wedstrijdwinst te denken. Sophie wil het fraai afmaken en dirigeert stukken naar de zwarte koning. Even slaat de schrik ons om het hart als ze een dame en prise zet op de onderste rij. Maar bijna alles wint in die stelling. Ze rekent goed en ziet dat verweer niet mogelijk is. 3 – 2. Jordi moet wel wat klippen omzeilen om goed te blijven staan. Doet ‘ie netjes. In een tijdnoodduel, voor zover je daarvan kunt spreken met 30 seconden extra per zet, zet hij een valstrik voor een paard dat brutaalweg zijn stelling is binnengedrongen. Als er ook, nog brutaler, een vijandelijke toren zijn stelling binnenzeilt in plaats van het paard te redden, klapt de val dicht. Dan is ook 30 seconden te weinig voor zijn tegenstander, bij wie ik als wedstrijdleider het vallen van de vlag vaststel. 4 – 2.
Joris is nog steeds gehandicapt door de minuspion, maar hij heeft het weten te schoppen tot een dubbel toreneindspel. Elk kind weet dat toreneindspelen remise zijn. Probleempje is er wel met een wat afgesneden koning, maar schaakjes moeten toch kunnen verhinderen dat de vrijpion van zijn tegenstander promoveert. Die schaakjes moeten dan wel van achteren komen en niet opzij. 4 – 3.
Last man in battle: Eric Jan. Hij moet hard voor de remise en dus de eindzege werken. Zijn tegenstander probeert, het moet gezegd, alle mogelijkheden om zijn team nog naar een wedstrijdpunt te loodsen. Voortdurend wil hij EJ op het verkeerde been zetten met schijnoffertjes, tempozetjes, etc. Maar zoals zijn hoofdschudden af en toe al voorspelt, het leidt allemaal tot niets. Onze man blijft onder al die pogingen zijn paard naar de juiste velden dirigeren en aanvaardt het remise-aanbod. 4 1/2 – 3 1/2.
Mogen we na deze overwinning vaststellen dat we de kont hebben gered in 4A? Ik denk het wel, gezien het resterende programma waarbij we alleen nog de twee laagst staande teams treffen. Wordt hier nog gezellig volgend seizoen als ons eerste er bij komt.


Posted

in

by

Tags:

One response to “SISSA 2 – O & O Kampen”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *