Zonder lunch en een potje dominion achterlatend ging ik te laat weg richting het station om mijn
teamgenoten op het station op te halen. 12:25 had ik nog gezegd waar de anderen hadden liever
12:15 gewild. Nu dreigde ik nóg later te komen maar dat wist ik te voorkomen door een illegale
sluiproute te nemen. Het was sowieso een druk weekend voor mij met repetities, feestjes,
concertuitvoering, borrel, theaterbezoek en dus ook een schaakwedstrijd met SISSA 4. Het is lang
geleden dat ik deel uitmaakte van een SISSA 4, een teken dat het heel goed met de club gaat. Enfin,
je merkt dat ik meer van de persoonlijke verslaglegging ben. Ik hoorde ooit een schaker zeggen: “nee,
schaakverslagen doe ik niet aan. Het is altijd van: en toen stond ik een kwaliteit achter en kwam er
een toren op de tweede rij binnen en…” Tja, dan maar wat van zo’n stukje maken denk ik dan. Derde
wedstrijd altijd weer, 1 gewonnen (op wonderbaarlijke wijze tegen SISSA 3) en 1 verloren. Kans op
promotie is nog in zicht maar dan moeten we hier in Assen nog wel even winnen. Door hard rijden
waren we ruim op tijd in het gezellige buurtcentrum in Peelo waar ook oud-SISSAAN Ivo Maris zijn
kunsten vertoonde. Altijd een genot om die man te zien spelen.
Diederick is de gedreven teamcaptain van ons prachtige team die zorgt dat we met de juiste
motivatie beginnen. Hij mocht tegen een jonge Faber en kreeg tot zijn verdriet een scandi tegen. Ik
zag hem met een toren op c1 een pion op c2 dekken. Hij was, zo gaat dat tegen jeugdspelers, redelijk
vroeg klaar en helaas voor hem en ons met een 0 als resultaat. De stukken gingen er rap vanaf en zijn
tegenstander beschikte ook een behoorlijke dosis eindspeltechniek. 0-1 en niet zo veel tegenin te
brengen. Ik dacht dat Merlijn nog iets eerder klaar was. Hij zat lekker goed in de theorie, Siciliaan met
lange rokade en f3,g4,h4. Koningsaanval dus. Altijd leuk en zijn aanval sloeg goed door. 1-1 dus.
Anne kwam op bord 2 in een rustige Italiaanse stelling terecht. Wellicht dat zijn tegenstander als wit
iets meer ruimtevoordeel had maar al snel bleek Anne de betere schaker en won hij een stuk. 2-1.
Daarmee waren de partijen ook klaar die een onbetwistbare uitslag hadden. En ook ongeveer het
moment dat ik op bord 1 een remiseaanbod kreeg van een oudere Faber. Ik sloeg het af omdat de
andere borden nog onduidelijk waren en pas remise wilde als het duidelijk in ons voordeel zou zijn.
Mijn tegenstander had verzuimd om een sterke pion van mij te winnen en daarom stonden we weer
gelijk. Helaas kwam ik later in de partij door een trucje weer een pion achter te staan en hoewel het
zeer nipt was kwam zijn koning er op tijd bij en was mijn tegenspel verkeken. 2-2
Er kwam ook een zetherhaling voor maar dat was niks vergeleken met de partij van Lucas. Maar die
was al laatste klaar daarom eerst naar de jongen met de mooiste naam in ons team: Finn Mous.
Speelde ook een e4-e5 achtige stelling met wit en had een gevaarlijke vrijpion. Toen ik op een
gegeven moment kwam kijken kon hij dacht ik de partij beslissen met een paardvork. Wat hem deed
besluiten iets anders te doen weet ik niet, maar hij verloor daarna langzaam de partij. 2-3 maar hier
had duidelijk meer in gezeten.
Rick de Kleine had een kleine tegenstander maar hij gaf goed tegengas. Hier had volgens mij wel een
winst in gezeten. Dame, lopers van gelijke kleur en een pion meer maar die pion ging er ergens toch
weer af en in het pionneneindspel is er remise afgesproken. 2,5-3,5.
Lucas is een ontsnappingskunstenaar. Vorige wedstrijd stond hij een kwaliteit en twee pionnen
achter maar stug doorspelend haalde hij remise. Behalve een hele taaie speler is hij ook nauwgezet. Op
zijn schaakformulier stond behalve alle mogelijke ingevulde informatie ook de naam van de opening.
Een philidor-nog-iets-variatie. Hij had er nog net niet bijgezet: ‘met op zet 7 la3’. Desondanks had hij
een geïsoleerde dubbelpion. Hou ik van. Het ziet er niet uit maar het bemoeilijkt wel een
pionnenopmars. Erger was dat hij al snel een kwal achter stond met een gatenkaasstelling en een
onveilige koning. Ik had zelf al een nul geteld na een uur maar hij speelde gewoon lekker door. Zijn
paard leek twee torens in bedwang te houden en hij behield een gevaarlijke vrijpion. Ze kwamen nog
al eens in dezelfde stelling terecht maar nooit drie keer zodat na bijna vijf uur en 80 zetten er een
overwinning voor ons op het bord kwam! 3,5-3,5
Zou het dan toch! Sjors speelde met wit Weens. Een goede keus! Moeilijke stelling zeker toen hij een
kwaliteit verloor maar had volgens de computer meermaals de kans op een remise. Hij probeerde
nog lang over de zwarte velden een mataanval maar het werkte helaas voor ons net niet. Zo verloren
we toch maar er had meer ingezeten. We komen in een situatie die ik niet eerder heb meegemaakt.

We kunnen met twee teams tactisch proberen er eentje te laten promoveren. Ik voorzie een
masterplan van Diederick!

-Paul