Beter een half ei dan een lege dop door Maarten

Half zeven wakker. Goede genade, dat is me wat, ouder worden. Alle KNSB-uitslagen bestudeerd, twitter uitgespeeld, dat dit tegenwoordig anders heet interesseert me niXs. Wat ga je dan doen als je vriendin haar kinderen heeft en je een alternatief zoekt voor ordinair knuffelen? Juist, de verrichtingen van SISSA2 wereldkundig maken.

Emmen uit bij daglicht. Heb vaak het dorpshuis aan de Mantigerbrink bezocht, echter uitsluitend in de Nosbo. Gisteren ging er zowaar een afvaardiging van twee teams over de hunebedhighway. De locatie vinden, ondanks omleidingen en de bloemkoolstructuur van de wijk, ging soepeler dan de van Iddekingeweg opdraaien. Dit is altijd de eerste serieuze horde bij uitwedstrijden als we na de koffie bij Carl vertrekken. We waren echter ook gewaarschuwd door de teamleider van de opponent. Dank, Jan-Willem, hiervoor! Onder begeleiding van Conny Vandenbos (ja, zo schrijf je dat echt) genoten Daniel en ik stiekem van: “Ik geef je een roosje, mijn roosje”. Onze chauffeur en tevens onder gemor bord-8-speler(of je dit zo schrijft weet ik niet), Eric-Jan (ja,zo schrijf je dat) vond het kitsch. Ik dacht dat het Bonnie St. Claire (ja zo schrijf je dat) was.

Carl was optimistisch, waarschijnlijk om ons op ons gemak te laten voelen. Zelf was ik er allesbehalve gerust op. ESG speelde vorig jaar dan wel 5de klasse, maar had op elk bord een ratingoverwicht, kunnen hebben. Zeker nu we Olaf moesten afstaan aan het eerste die de belangrijkste wedstrijd van het seizoen speelden in Veendam. De teamleider had echter een list. Zijn tactische opstelling pakte goed uit, maar leidt vaak tot niet maar dan een gelijk spel. Zo ook nu al was er lang zicht op een overwinning. Op papier met een ratingbrug van bijna 70 punten per bord kan je alleen maar blij zijn met een puntendeling. Het derde speelde overigens ook 4-4. Zo alles al verklapt.

Zelf mocht ik na een overwinning op 6, een plusremise op 4 het hogerop zoeken. Ik bereidde me voor op Brinks en Struik, maar hield te weinig rekening met de mogelijkheid dat ze bord 1 en twee ook konden omwisselen. Hans Smit dus. Voorheen Assen. Ik had ooit het geluk hem met twee pionen minder mat te zetten met loper en toren. Op een gegeven moment leek mijn voordeeltje te verdampen en voelde ik niet de energie om er nog echt voor te gaan zitten. De wedstrijd leek gunstig te verlopen. Michel (7) zat op rozen. Daniel (8) maakte remise. Zijn tegenstander bedient zich al minstens 20 jaar van de Cozio verdediging tegen het spaans. Een oeroude variant die laatst nog nieuw leven werd ingeblazen door niemand minder dan GM Jorden van Foreest. Mijn remiseaanbod moet ik met grote spijt bekennen had ik niet vooraf overlegd met Carl. Ik denk dat ik even op zijn stoel ben gaan zitten. Ik zag de stand echter gelijk getrokken worden doordat Sophie (2) zichzelf tructe. Ze speelde Pg4, met dreiging Lxh2+. Tegenstander deed Lxg4. In plaats van terugslaan deed Sophie even tussendoor Dh4 met dreiging Dxh2+. Toen volgde droog Lh3, ieeeee. Sund. De rest speelde Jan-Willem gedecideerd uit. Michel (7) gaf ouwe Voss, Herman, schaakles. Maar g6 tegen de …..(geen info geven over het repertoire van mijn teamgenoten). lijkt me dubieus eerlijk gezegd. Daarnaast als wit Lb5 speelt met het idee te slaan op c6 dan moet je geen tempo verspelen met a6. Onbegrijpelijk dat een ervaren speler dit uit zijn vingers krijgt. Carl (4) stond een gezonde boer voor. Ondertussen wist Joshua (6) een schijnbaar lastige stelling naar winst dirigeren. Ik moest in het verslag opnemen dat Evert Hondema een buitengewoon vriendelijke man is. Ruben (3) kreeg een goede kans doordat zijn tegenstander in prima stand Dh7+, Dh5+ en Dxe5+ blunderde (al heb ik de analyse nog niet gezien). Ruben deed fancy Lf5 en zag zijn dame ingesloten worden middels Th6. Toen dacht ik: die gaat na de 40e het pand afbreken, dus laat ik er maar even achteraan gaan. Niets was minder waar. Hij bleef zeer beheerst, mogelijk door de aanwezigheid van een vrouwelijke supporter. Twee nestoren nog aan het werk. Stand 3-3. Dit moet goed komen. Eric-Jan moest echter een kwal meer met beide 4 pionnen op een vleugel nog wel even naar winst voeren. Zou Carl het droog houden. Zijn tegenstander Marcel had wel wat compensatie voor de pion. Helaas diep in het middenspel of in het vroege eindspel besliste zoals zo vaak tactiek de partij. Die verdomde paardvorkjes ook altijd. Eric-Jan had echter de winst goed uitgerekend. Met Txe3 gaf hij de kwaliteit terug bleef er een gewonnen pionneneindspel over. Wit: Kg3, e3, e4, h4. Zwart: Kf6, e5, g6, h7. Ik dacht hij speelt h5 en loopt met zijn koning naar d3. Doet een driehoekje en pacmant alles op. EJ: g5! Wel zo makkelijk. En zo werd na een bloedige strijd de vrede getekend. Ging het overal op de wereld maar zo!

Ik heb al zin in de stadsderby tegen onze vrienden van GC4. Nog 20 nachtjes slapen.