Olaf gaf zijn analyse van afgelopen knsb zaterdag. Een training onder hoogspanning gelet op het drama in de app vooraf. Olaf had een wel erg ambitieuze voortzetting in zijn partij gekozen die het team de matchwinst had gekost, was de aantijging. Tja dan wordt het speculeren he? Olaf houdt natuurlijk wel van winnen, heeft een zekere naam hoog te houden als de bord 1 speler van het tweede en heeft, eerlijk is eerlijk, ook wat divatrekjes zo nu en dan. Zou het dan toch? Nee hoor, deze visie kon overtuigend worden weerlegd met de grondige analyse van Olaf van zijn partij en de strijdbijl tussen captain en vedette kon worden begraven. Precies op tijd voor de laatste interne van het jaar!

Daniel heeft wit in zijn bekerpartij tegen Dylan. Hoewel Daniël volledig in Dylan’s vorige week al voorbereidde prep belandt, weet hij zich schijnbaar zonder grote moeite te wurmen naar een middenspel met een pion meer dat vervolgens kan worden afgewikkeld naar een eindspel met gelijke lopers. Die boer meer is er nog steeds maar er heeft vast remise ingezeten voor Dylan. De tijd blijkt te kort of de druk misschien te groot? Speelt toch anders met toeschouwers aan je bord. In ieder geval geeft Dylan in een stelling met nog flinke remisekansen op.

Gertjan en Ben bekerden ook, maar deze verslaggever was er te laat bij om er nog wat zinnigs van mee te krijgen. Op een gegeven moment stortte schijnbaar bij zwart de boel in. GJ avanceert.

Olaf – Finn
Finn opteert voor iets moderns tegen het vaste repertoire van Olaf. We interviewden de spelers na de partij. Finn: ik kwam goed uit de opening. Olaf: ja klopt, een te vroege b4 gaf me -4. Niels: wat voor patzer gebruikt er nou weer computer analyses om hier wat over uit te leggen? Olaf: het rijmt en het is net sinterklaas geweest. Finn: vervolgens had ik ergens een slimme doorslaan variant, maar Olaf ging er niet in mee en maakt een sterke f lijn voor hem open. Olaf: een droom die uitkwam. Finn: ik voelde me toen al verslagen.

Na een tijdige breek in het midden, gevolgd door een stel rake paardzetten die elkaar ondersteunen werd de druk op de zwarte koning te veel. Olaf wint.

Maarten heeft wit tegen mij en we spelen een gesloten stelling.

Ik zit de halve partij niet aan het bord om input voor dit alles te vergaren en Maarten en Tije kijken schijnbaar liever Rummikub. Ondanks dit schrijnend gebrek aan aandacht hebben we, Roor en ik, er toch best een mooie pot van gemaakt. Feest om tegen die man te spelen altijd toch. Weet er altijd weer iets geks van te maken.

Jiske – Lieuwe spelen dezelfde opening, dus hun partij heeft mijn bijzondere aandacht. Jiske speelt nog niet zo lang met onze interne mee maar je kan duidelijk zien dat ze eerder heeft geschaakt. Ze speelt secuur, solide en op de sterktes in haar stelling. Maar na 20 zetten weten de pionnen van Lieuwe toch een flinke ruimte op de dame vleugel in te nemen. Het einde heb ik niet meegekregen, maar ik vermoed dat ervaring het uiteindelijk toch won van talent.

Rosaline speelt tegen Wout. Een breek in het midden wordt beantwoord met een beuk op de flank met tempo op de dame. Dat moet Rosaline uiteindelijk bekopen met een isolani. Gelukkig rockt ze mee op REM. Mensen met een goede muzieksmaak kunnen goed schaken is mijn vuistregel. Nooit getest of dat klopt trouwens, zouden ze eens werk van moeten maken. Anyway Wout won uiteindelijk, maar dat heeft met dat alles verder niks te maken.

Ook bij de partijen van Edwin tegen Jordi en Remco tegen Anne VdV, naast elkaar gezeten, werd toch een flinke aantal zetten dezelfde opening gespeeld. Ik heb een fotoverslag gemaakt. Jordi werd gevlagd (eerlijk hoe kan je dat nou laten gebeuren in een lange partij, ik snap dat dus niet he). De pot tussen Anne en Remco culmineerde in deze stelling . Truukje alarm! Anne vond hem niet maar won wel de partij.

Als laatste mag ook Mathijs – Edim, de topkraker, niet ongenoemd blijven. Veel stukontwikkeling van zwart lijkt wit al vroeg enigszins onder druk te zetten. Dat wordt echter al snel afgewikkeld naar een middenspel met een leger pionnen, twee torens en dames aan beide zijden. Een half open lijn voor wit, twee voor zwart, maar een minder secure koning. Mathijs weet een lijn open te breken en met een dame toren batterij de derde rij van edim te terroriseren. Het blijkt genoeg voor een punt.

En dat waren ze dan. De internes van 2024. Wir sehen uns. Voor sommigen pas in het nieuwe jaar, maar ik verwacht bij het chessfestival en zéker het afterchess-programma toch ook de nodige bekende gezichten.

Fijne dagen Sissanen! Olé Ola!