Vrijdagmiddag krijgen we in de groep een appje van Justin of er nog mensen zijn die willen voorbereiden op de wedstrijd. En met voorbereiden bedoelde hij – had ik moeten verwachten – natuurlijk blitz spelen en bier drinken. Vooruit, toch maar een paar potten spelen. Niels Timmer zit op een hot streak en blijft in de tijd dat ik er ben onverslagen. Uiteindelijk moet ik de schurk zijn die ons zover krijgt op tijd te vertrekken, en nadat Niels zijn biertje in recordtempo wegwerkt zijn we heel onsissaans met z’n allen in het dsc op de afgesproken tijd.

In het cafégedeelte worden een exhibitie- en bekerpartij gespeeld, voor de gezelligheid (en opbrengst van Ria). Ik voldoe even mijn plicht als wedstrijdleider en inval-captain. De formaliteiten zijn klaar, we kunnen beginnen!

Op bord 1 hoeft Niels waarschijnlijk niet hard te werken om zijn reeks voort te zetten – zijn tegenstander offert uit de opening een stuk op f7, lijkt eng maar blijkt enger voor degene die achteraf een stuk minder heeft zonder aanval.
Links van mij op bord 6 gebeurt iets evengoed raars, Lucas opent met d4 en krijgt het bizarre antwoord f6. ‘Omdat [zijn tegenstander] verwachtte dat hij e4 zou spelen en voorbereid was op een caro kann, dus hij raakte in de war’, hoorde ik vandaag dan van Aurore erover. Weer wat nieuws meegemaakt, en Lucas krijgt een ontzettend actieve stelling wat voor hem veel actiever speelt, maar nadat de tegenstander lang rokeert moet er nog geschaakt worden.
Aan mijn rechterkant komt Klaas Jan een scandi in, en in die stelling is voor nu (foreshadowing?) gelukkig tenminste niks om mijn hoofdpijn te verslechteren.

Niet veel langer na die gekte loop ik even naar buiten, en van mijn omgeving werd het duidelijk dat mijn teleurstelling in mijn stelling ook zonder het bord te bekijken zichtbaar was. Ik blunder uit mijn hollands maar liefst twee pionnen vanwege een penning die resulteerde uit een ruil. En ik had al niet zo’n zin in schaken die avond. Goed, een van de pionnen is dubbel en ik hou het loperpaar over, misschien kan ik nog op remise mikken.
De druk is wel van mij af – Justin staat op bord 3 ook inmiddels een stuk voor. Hoe dat is gebeurd wist ik niet, maar wat ik wel weet is dat zijn tegenstander helemaal geen compensatie heeft.
Merlijn zit rechts van hem op bord 2 en speelt een dynamische stelling, ik evalueer het als gelijkig maar kansen alle kanten op.

Ik haal bij Ria even een kopje thee, waarna ik hoor van Justin dat Klaas Jan (hier komt ie) zijn dame in één heeft geblunderd. Mijn hoofd hing al zo dat ik twee keer moest bevestigen dat hij mij ook vertelde dat zijn tegenstander de damewinst niet heeft gezien. Ik denk dat jullie inmiddels een beetje op de hoogte zijn van het kaliber schaken dat wij gisteravond hebben gespeeld.

Ik begin achter mijn bord toch op de een of andere manier bloed te ruiken – heel veel geklooi op de e lijn staat uiteindelijk toe dat ik stukken en dames af kan ruilen op f3, zodanig dat die twee extra pionnen van mijn tegenstander allebei voor zijn f2 pion terecht zijn gekomen. Na een mooie loperzet – only move – hou ik zijn koning buiten spel en moet de evaluatie eigenlijk remise zijn, maar vanwege zijn pionstructuur en slechte koning ben ik opeens degene met praktische kansen.
Terwijl dit afwikkelt krijgt Lucas wel hele mooie paarden
Ik denk dat zijn tegenstander zo afgeleid was door hun pracht dat hij een vork heeft gemist op zijn koning en dame; het eerste puntje is binnen! 1-0.
Klaas Jan weet ergens een kwaliteit te verliezen, maar toont met zijn pionnencompensatie prachtig eindspeltechniek waarmee hij de remise weet te behouden. 1.5-0.5.
Mijn tegenstander doet zoals ik hoopte een paar passieve zetten, en opeens verandert mijn stelling van twee pionnen minder naar 1 meer, en met drie verbonden vrijpionnen aan de damevleugel. Die zijn ook niet meer te stoppen. 2.5-0.5.
Merlijn heeft de prijs gewonnen van de enige speler die een normale stelling heeft weten te behouden voor een hele partij. Er staat nog veel onbalans, maar de evaluatie is onduidelijk. Zijn tegenstander biedt remise aan, ik zeg maar dat hij hem mag aannemen, voor het geval die twee jongens naast hem nog iets weten te blunderen. 3-1. En ik voel me snel best tevreden met die gedachte, want niels kijkt plotseling in de ogen van een heel gevaarlijk dubbelschaakje. Ik zie nog niet direct een uitweg.
Gelukkig weet Justin het wel af te maken met zijn stuk meer: teamwinst is binnen! 4-1.
Ondanks het uithoudingsvermogen van de tegenstander van Niels, begeeft ook hij het uiteindelijk, waarmee we de eindstand van 5-1 bereiken.

We lachen allemaal om de gekte van de verschillende borden, gaan naar htje, doen meer blitz en meer bier en leefden nog lang en gelukkig.