Voor onze eerste uit-wedstrijd dit jaar mochten we weer eens Ljouwert bezoeken, zoals de Friezen het noemen. Of Liwwadden, zoals de Liwwadders het zelf noemen. In ieder geval konden we bij Roland en Lieuwe in de auto stappen en kwamen we ruim op tijd bij het wijkcentrum Bilgaard aan. Justin, bekend in deze omgeving, waarschuwde ons nog voor messentrekkers, maar gezien de hoeveelheid remises die we gaan krijgen was deze geweldsvoorspelling een loze waarschuwing. 

Allereerst was, zoals wel vaker, ondergetekende klaar met zijn partij. De tegenstander op bord 8 speelde bijna elke zet a-tempo en ik had moeite om hier niet in mee te gaan. Een paar foute zetjes later en uiteindelijk was mijn positie dermatig verzwakt op de zwarte velden dat er significant materiaalverlies nodig ging zijn om niet mat te gaan. Gezien hoe vroeg het nog was ging ik maar even een wandeling maken om dit verlies van me af te schudden, en zodat ik niet de hele middag naar andere borden aan het staren was.

Teruggekomen van mijn verfrissende trek bleek Justin op bord 2 ook al klaar te zijn. Hoe hij precies verloren heeft weet ik niet gezien radiostilte van zijn kant. Het enige dat ik weet is dat de Theems vloeide van bord 2 tot 4 – allen speelden ze een Londen. Bij Roland op bord 4 gebeurde dat gelukkig met meer succes; hoewel hij niet helemaal gelukkig uit de opening kwam, maakte zijn tegenstander een cruciale foute pionzet (c3?!) waarna Roland langzaamaan met zijn paarden marcheerde naar de lang-gerokeerde witte koning, alvorens die mat te zetten terwijl de stukken van wit weinig bereikten. 1-2 achter is de tussenstand dus en van alles kan nog gebeuren.

Maar goed, ik had u remises beloofd en die gaan er nu aankomen. Joshua belandde na een interessante openingsfase in een middenspel waar hij een pion leek te blunderen, maar door scherp tactisch inzicht bleek dit nog precies goed te gaan en na wat geruil van stukken zagen beide spelers niks beters dan hun torens heen en weer te repeteren. Bij Rick zag het er iets meer hoopvol uit, maar helaas liet hij eeuwig schaak toe. En bij Lieuwe dacht iedereen dat er misschien zelfs mat zou komen, maar de half-open koning bleek toch niet uitgebuit te kunnen worden en ook hier volgt herhaling. En stiekem komt hij ook goed weg daarmee, want zoals hij in de opening tegen het Frans speelde (3. c4?, 4. a3?) kon hij bij nader inzien sterk afraden. 

Drie remises op bord 5-7, daar zaten we niet op te wachten bij een achterstand, want bij de tussenstand van 2.5-3.5 is de winst een stuk verder weg dan eerder. Vooral omdat we al een tijdje minder gelukkig worden van de stand van zaken op het bord van Aurore, die druk bikkelt voor tegenspel maar toch al enkele uren met een kwal minder het moet zien te versieren. Bij Daniël op bord 1 speelt zich ondertussen de hele middag al een heel interessante partij af, soms lijkt het iets beter te staan voor hem maar zijn tegenstander is taai en geeft eigenlijk bijna niks weg. Dit mondt zich dan ook uit in een zeer gelijkwaardig toreneindspel. Daniël is een echte teamspeler, en dus neemt hij hier de tijd om lang te kijken of Aurore nog wonderen kan verrichten, maar zodra duidelijk wordt dat haar positie onhoudbaar is en het team dus sowieso verloren heeft, pakt Daniël de remise. Meer zat er ook niet in, leek mij.

Enfin, 3-5. Helaas nipt verloren. Maar zoals Jan van Os op zijn site zegt, met een gemiddeld ratingverschil van bijna 200 punten, best een goede prestatie van SISSA 3. Met bijna het hele team zijn we lekker uit eten gegaan in Groningen, hebben we een giraffe aan bier gedronken (vraag maar aan Aurore als je niet weet wat dit betekent), hebben we gelachen om SISSA 2 die naar het verkeerde restaurant zijn gegaan én er vergeten zijn te betalen, en uiteraard hebben we goed die avond Proeflokaal Hooghoudt onveilig gemaakt. Het was weer een onvergetelijke dag.

Verslag door Diederick