NOSBO: SISSA 1 – GC 2

Ik kan niet schrijven over het voorafgaande aan de wedstrijd, aangezien ik, niet in stijl, afwezig was bij het pre-wedstrijd-getafel. Toch moet ik er iets over zeggen, want naar ik begreep was er hier al spraken van goede sfeer. Hetgeen de toon zette voor de rest van de avond.

We mochten aantreden, in sterke en voltallige opstelling, tegen de GUCCERS van toen. De jonge garde zit in GUC 1, de mannen van een paar generaties eerder zitten in GUC 2. Niet geheel onterecht, als je het succes van GUC 1 vorig jaar zag, maar veel zwakker is het tweede niet. Ook niet dan wij deze avond, dus het beloofde een spannede wedstrijd te worden. Maar, zoals gezegd, waren de voortekenen goed. De sfeer was gezet zullen we maar zeggen, en na het vieren van de vrijdag en Caissa kwamen de punten haast vanzelf onze kant op rollen.

Op het bord van Wouter en Niels hadden we een duidelijk ratingnadeel en zwart. Maar beide heren hadden zich goed voorbereid en speelde vol bravoure. Wouter kwam geen moment in gevaar en kon heel vroeg een halfje bijschrijven. De voorzitter kwam kortstondig in gevaar, maar toonde veel meer spelliefde en plezier dan tegenstander Hulshof. Hij had het dan ook wel verdiend om er op het eind zelfs nog met de winst vandoor te gaan. Dat gebeurde niet, maar wel een verdienstelijke remise tegen 2100+.

Van goed, naar slecht, naar nog beter. Dus eerst het slechte helaas. Maarten gaf van te voren al aan niet te kunnen schaken (iets met ander dingen aan het hoofd). Maarten is dan ook de beroerdste niet om er alles aan te doen zijn gelijk te bewijzen. Dus hij speelde een vreselijke pot. Jammer! Want het is altijd fijn om Roor erbij te hebben. En nog fijner om hem te zien winnen.

Daarmee zit het slechte er wel op. In niet chronologische volgorde hebben we een 2-1 achterstand. Daar doen we vlug wat aan.

Ikzelf trof op 1 een geinende Govert (“O heb je praatjes, Koen?,” of iets van die strekking), die mij graag aan wilde pakken in een Londen. Daar kreeg hij de kans echter niet voor. Met wat flauwe zetten schoof ik de boel dicht om me vervolgens op de damevleugel te richten. Daar had ik nog wat flauwe, en een paar scherpe, zetten nodig om een kwal en later de partij te winnen.
Op de borden naast mij zag ik kwaliteit die ik niet altijd in de Nosbo zie. Edim en Clemens deden wie het hardst kon snuiven en kuchen, wie het hardst kon positioneren en wie het zelfverzekerst was. Dat laatste wint Edim vaak, en deze keer had hij ook wel een beetje gelijk volgens mij. Maar verder dan remise kwam hij niet. 2.5-2.5 dus.

Ondertussen waren er sirenes te horen vanaf bord 6, alwaar de volledige stukkenset van ene Zuiderweg uitgeput en knock-out in de touwen lag. Kenneth had eerst de paarden van Edwin de hele breedte van het bord over gejaard, om vervolgens Edwins zware stukken als een soort bokjes op de zevende rij op een rijtje te zetten. Klaar om op hun kloten te krijgen. Dat geschiede ook toen Kenneth zijn eigen zwaar geschut in stelling had gebracht en de g-lijn open had gewerkt. Een voorsprong!

Dan de absolute toppers van de avond. Fonsie-Fons kreeg op zijn broek van Sjoerd. Dat moest ook wel, na het debacel dat hij had veroorzaakt de zaterdag ervoor (Wat zal Carl Sjoerd dankbaar zijn) met het verstoppen van de stukken voor de KNSB teams van SISSA. Goed, echt genieten in ieder geval. De stelling was constant onduidelijk, maar dat vindt Sjoerd wel lekker. Hij won dus, en daarmee was de overwinning van het team ook binnen.

Topper 2 was niemand minder dan onze ene helft van het teamleidersduo, Mathijs! Mathijs schoot een bird zo hard uit de lucht, dat je zou denken dat hij nooit heeft kunnen vliegen. positioneel en tactisch raasde hij over Hendriks heen. Puur kwaliteit.

Zo eindigen we met 5.5-2.5 en is er een verslag.
Koen