SISSA 2 – Schaakwoude 2

Zwak! Nee, dit is niet het oordeel over de prestatie van het Tweede in de wedstrijd tegen het team met hetzelfde volgnummer uit Damwoude. Het is de karakterisering van de pionstructuren in de stellingen van een aantal Friezen. Hiermee geef ik meteen een van de belangrijkste redenen waarom we deze wedstrijd winnen. Acteurs in dit waarschijnlijk cruciale treffen voor lijfsbehoud dan wel opmars in 4A: Jordi, Marcel, Olaf, Tjeerd, Sophie, Ruben, Anima en Marcel. Anne meldt zich daags voor de wedstrijd af wegens ziekte, zodat Ruben het feminieme blok onderbreekt. Zou anders een mooi plaatje zijn, maar Ruben compenseert dat door het dragen van een veelkleurig petje en een poncho-achtige creatie die voor een t-shirt moet doorgaan. Schrijver dezes is wederom non-playing captain en wedstrijdleider voor alle 3 wedstrijden; ook het Eerste en Derde spelen tegen respectievelijk Schaakwoude 1 en ESG Emmen.

We spelen, alhoewel thuis, niet in het Denksportcentrum. Te wijten aan capaciteitsproblemen daar. Strenge meesteres Ria van deze toch onvolprezen instelling laat daarmee volgens Maarten een ‘vieze scheet’. Nou ja, wat ons bestuur regelt bij deze calamiteit is niet verkeerd: een buurthuis in de Oosterpoort met aanpalende speeltuin. In de zaal is zelfs een klein podium waar 1e bordspelers een plek krijgen. Minder doordacht is dat er exact 24 sets zijn meegenomen. Met stukken en borden kan, behoudens zeer vergaande maltraitering, weinig mis gaan. Maar die klokken… Eerst even mijn deels vaste clientèle voorzien van 123 inkt-pennen. Drie stuks.

Onze tegenstanders, de tweede garnituur van hun club, en qua rating vergelijkbaar met die van ons, zijn allen op leeftijd. Op één na hebben ze grijs haar. En die ene is eigenlijk ook grijs, maar heeft dat uit waarschijnlijk esthetische overwegingen weggeschoren. Sommigen van hen leggen behoorlijk gewicht in de schaal, maar niet noodzakelijkerwijs op het bord. Ik vraag de opstelling van hun teamleider. Die overhandigt me een handgeschreven velletje met namen. Wat de grijsaard onmiddellijk terug wil. Ja, hola, zo zijn we niet getrouwd. Eerst overnemen op mijn eigen blaadje. Gek genoeg maar twee Friezen met namen die eindigen op ‘a’.

Jordi, zwart, speelt een klassiek Italiaanse partij. Net als Olaf twee borden lager. Ik vraag me af of aficionado’s van dit klassieke spel hier aan hun trekken komen, want beide opponenten vinden d4 blijkbaar te gewaagd en laten het bij d3. Interessant om die partijen in het verloop te vergelijken. Ruben vraagt wat er van hem wordt verwacht. ‘Ik ga een keiharde remise-variant in.’ Ik geef een antwoord waar hij niets aan heeft zoals ‘niet verliezen.’ Bij nadere inspectie zie ik dat het wel meevalt met die remisevrees. Aan de overkant van zijn bord zie ik een geïsoleerde dubbelpion.

Tjeerd, voor het eerst spelend dit seizoen, zit er ontspannen bij. Speelt tegen een duo ‘hangende pionnen’. Kan wat worden met het loperpaar dat die pionnen onder schot houdt. Anima wint een pion. Opponent heeft nogal wat activiteit met een loperpaar.Gevoegd bij het feit dat de stelling relatief open is, vind ik die pionwinst wel suspect. Sophie verliest een pion. De vraag is of ze daar wat voor heeft. Ze gaat wel op de vijandelijke koning af, wat moet ze anders, maar de breedgeschouderde en ook anderszins gevulde Schaakwoudenaar lijkt daarvan vooralsnog niet onder de indruk. Marcel zadelt zijn opponent op met een slechte loper, al heeft hij zelf evenmin een fris exemplaar. Hij heeft wel latente druk op een zwakke pion. Maarten heeft pas echt een zwakke pion op de korrel. Dat is fijn er tegenaan leunen de hele partij zonder dat zijn tegenstander daar veel tegen kan doen.

Klok uitgevallen! Lege schermen bij bord 2 van het Derde. Nu zijn de rapen gaar. Niemand is tot dusver zo behulpzaam geweest een partij op te geven dan wel remise te maken. Dan had ik nog een reserve. Ik probeer het apparaat opnieuw in te stellen, maar de teamleider van ESG wijst me op het inderdaad erg laag staande batterijniveau. Aan extra batterijen heeft niemand gedacht. Kan ik thuis nog ophalen, maar dat kost zeker een kwartier. Gaat van de tijd van Freerk af. Gelukkig weet de beheerder van het buurthuis ergens vier stuks op te duikelen. Toch lijkt de klok het met de oude energievoorziening het weer te doen. Afwachten.

Ruben waarschuwt me voor excessief tijdgebruik door Jordi. Blijkbaar een diep ingesleten gewoonte van onze eerste bord speler. Ik vind het nog meevallen: 1.14 tegen 0.50 bij 11 zetten. Dat zijn we erger gewend. Staat verder niet gek. Even een blik op belendende percelen. Bij Schaakwoude 1 speelt Sjoerd Hoekstra aan het voorlaatste bord tegen Wouter. Sjoerd is oud-Sissaan. Ook clubkampioen geweest. Ging in midden jaren ‘90 terug naar Friesland. Bij ESG speelt Douwe Többen tegen Paul. Douwe ging nog veel eerder weg. Beide bejaarden hebben ooit een goede leerschool gehad bij ons, ze winnen.

Mensen hebben soms vreemde gewoontes. De tegenstander van Olaf, een kolos, heeft de batterij uit z’n telefoon gepeuterd. Blijkbaar om er zeker van te zijn dat de wat belegen Samsung geen kik geeft. Die zorgvuldigheid legt hij niet aan de dag in zijn partij. Olaf kan mikken op tenminste één zwakke pion. Anima heeft de pion terug moeten geven om erger te voorkomen. Ieder dame met ongelijke lopers. Moet remise kunnen worden. Sophie baart me steeds meer zorgen. Blijft pion achter staan en opponent weet zware stukken te ruilen. Die aanval kunnen we inmiddels van aanhalingstekens voorzien. Ruben manoevreert wat rond die zwakke dubbelpion, maar veel succes heeft dat niet. Anderen boeken meer vooruitgang. Marcel gaat lekker door. Moet een punt kunnen worden. Inmiddels heeft Olaf een triplering van zware stukken door zijn tegenstander geneutraliseerd en blijft beter staan. Tjeerd houdt druk op die pionnen. Maarten kan de zwakke pion van wisselende kanten belagen. Daarbij heeft de stelling van zijn opponent meer weg van een ongeorganiseerd zigeunerkamp. Met excuses aan Roma en Sinti. Ik zie het zonnig in.

Twee vrouwen komen de zaal binnen met buggy waarin een kartonnen doos en een klein meisje zitten. Doos wordt afgevoerd door een deur in een hoek. Meisje huilt; begrijpelijk, met al die vreemde meneren die op hun tafels vreemde dingen doen.

Anima staat nu zelfs een pion achter. Maar tussendoor zijn de dames geruild. Dit ongelijke loper eindspel moet toch remise zijn? Dat blijkt even later als ze haar eerste score voor ons team zeker stelt. Om haar nog verder op te vrolijken zeg ik dat het misschien het winnende halfje wordt. Jordi vraagt of ‘ie remise mag spelen. Doe maar. Aldus. Olaf grijpt de zwakke pion met een simpele combinatie. Wel nog gevaren bij de koning afwenden. Na een slagwisseling staat hij nog meer gewonnen. Marcel gaat de zwakke pion ophalen. Buiten steekt hij een shaggie op. We hebben het over blunders. Ik ben zelf nogal kwetsbaar op dat punt. Zijn aanpak: leg iets op tafel of doe iets om je pols, elastiekje bijvoorbeeld, om je bij momenten waarop het er toe doet te herinneren dat je een blundercheck moet doen.

Tjeerd heeft in de tussentijd een van die zwakke pionnen gewonnen. Ik zie het nóg zonniger in, ondanks dat de situatie bij Sophie verslechtert. Misschien heeft ze nog een kans op remise, er zijn veel pionnen geruild. Tjeerd wint! Zijn tegenstander, in een poging om dameruil uit de weg te gaan, verliest een tweede pion. En dameruil komt er toch. Olaf houdt na de slagwisseling een dame over tegen een toren aan de overkant. Wint geruisloos. Ruben komt niet verder en berust in remise. Na dameruil bij Sophie lijkt het deo volente toch nog remise te kunnen worden. Koning staat beter. Mits ze daar iets mee doet. Gebeurt niet. Maarten combineert zich naar winst van een kwaliteit. En kan bogen op het bezit van een gevaarlijk ver opgerukte vrijpion. Staat totaal gewonnen. Even optellen: moet 5 ½ – 2 ½ kunnen worden.

Even weer kijken bij Marcel. Met zijn welgemeende advies aan mij met betrekking tot het vermijden van blunders doet hij zelf niets. Zijn stelling die tot voor kort een lach op het gezicht van iedere teamleider zou doen verschijnen, is veranderd in een rokende puinhoop. Tja, blunder. Geeft niets, dan maar winnen met 4 ½ – 3 ½, want Maarten wint overtuigend. Hoewel we nog één na laatste staan, zijn we nog vol in de running voor een stevige plek in de middenmoot. De topteams hebben we tenslotte al gehad.

Ik krijg ter plekke wat pennen terug van tijdelijke gebruikers. In de pizzeria laat Tjeerd een 123 inkt pen zien. Ik eis subiet het schrijfinstrument op, tegensputterende geluiden negerend. Bij thuiskomst blijkt dat ik één pen meer heb dan waarmee ik vertrok. Sorry Tjeerd.

Verslag door Carl