Afgelopen vrijdag stond voor de Nosboppers de laatste wedstrijd van de poule op het programma, thuis tegen DAC. Nadat we eind janurai ook de vierde wedstrijd in een overwinning hadden omgezet werd er al voorzichtig geopperd dat de eerste plek nu wel binnen was. Bij nader inzien bleek dat we wel degelijk nog minimaal een punt nodig hadden om hier zeker van te zijn. Uiteraard spelen we om te winnen, maar wel goed om in het achterhoofd te houden. Zeker toen bij het invetariseren wie er zouden willen spelen bleek dat het halve team op vakantie zou zijn. Dit gaf de gelegenheid aan Diederick en Justin om met hun debuut voor nosbo 1 ons achttal te complementeren.

Voor de wedstrijd stond de traditionele pizza bij Italia op het programma, gecombineerd met een gepaste hoeveelheid gerstenat. Hier werd een interessante weddenschap bekend gemaakt tussen Justin en Niels. Laten we het er voorlopig maar op houden dat ze allebei graag als eerste klaar wilden zijn. Bij aankomst in het DSC realiseerde ik me dat dit de eerste wedstrijd was waar ik zelf de taken van het teamleiderschap op me moest nemen. Na een beetje zoekend rondkijken vind ik een willekeurig papiertje dat vanaf dat moment het wedstrijdformulier is. Bij het opschrijven van de opstelling deelt de captain van Delfzijl mee dat ze slechts met zeven spelers zijn afgereisd. Jammer voor Gertjan, maar wel een eerste punt voor Sissa. Gelukkig was er in de persoon van Remco nog een toeschouwer gekomen, dus konden ze elkaar geschelschap houden.

Dan de partijen. Op bord 1 wilde Edim de trend van zijn seizoen ombuigen door weer eens een lekker potje te winnen. Hij kreeg 1.Pf3 tegen en zei achteraf dat je dan met zwart zelden je gewone repertoire op het bord krijgt. Edims remedie was een soort Hollands, waar hij vroeg de kans greep om f4 door the schuiven. Daarna stond wit de rest van de partij klem. Edim wilde het eigenlijk nog heel lang en positioneel uitschuiven, maar toen hij een winnende combinatie vond speelde hij dat toch maar en schreef zo een punt bij.

Bord 2 werd leeg gelaten, op 3 speelde Sjoerd. Dit ging in mijn ogen lange tijd (zo lang dat de rest van het team al klaar was) redelijk gelijk op. In een eindspel met zware stukken had zijn tegenstander een zwakke b-pion en Sjoerd een gedekte vrijpion in het centrum. Ik zag niet direct hoe doorslaggevend dat zou zijn, maar Sjoerd wist er wel raad mee en trok de partij uiteindelijk over de streep: 3-0.

Ikzelf had op 4 de witte stukken en kreeg een Portugees (volgens mij heet dat zo) gambiet tegen in de Scandi. Mijn ervaring is dat ik daartegen in blitzpartijen regelmatig in 15 zetten mat sta, dus ik besloot de meest kritieke varianten uit de weg te gaan. Mijn tegenstander was daar niet van gediend en offerde dan maar een vol stuk. Hij had goed gezien dat ik aan het eind van de rit mijn dame verloor, maar voor twee torens en een paard is dat het niet helemaal waard. Toen twee zetten later ook zijn laatste paard verloren zou gaan geloofde hij het wel: 4-0.

Op bord 5 speelde Niels zijn Kalashnikov en bleek hier wat meer van te weten dan de tegenstander. Nadat Niels zijn plan met f5 mocht uitvoeren werd wit rap teruggedrongen. En zoals Niels dat doet beeindigde hij de partij met een vies trucje wat damewinst zou opleveren: 5-0. Na de partij snelde Niels naar Ria om een versnapering voor Justin te halen, die met frisse tegenzin in een teug achterover gewerkt werd.

Bord 6 was voor Justin, die na lang wikken en wegen toch weer voor zijn Weense opening koos. Dat pakte goed uit en al na een paar zetten werd er een pion gewonnen. Vervolgens werd deze echter ook weer heel vakkundig teruggegeven, waarna de partij een stuk onduidelijker werd. Als er dan ook nog een mafkees komt die zegt dat je je bier moet atten ben ik er niet helemaal gerust meer op. Justin kon er blijkbaar wel tegen en wist de partij te winnen: 6-0.

Op bord 7 was Kenneth op jacht naar de topscorerstitel, aangezien hij de enige speler was met 4 uit 4. Op voorhand zou je zeggen dat dat ook wel moet gaan lukken, gezien het ratingverschil zo’n 700 punten was. Kenneth won eerst een pion, en toen nog een en viel veel later leken Kenneths pionnen rustig naar de overkant van het bord te schuiven. In de analyse werden pogingen gedaan om acht keer te promoveren, maar dat leek nog wel voorkomen te kunnen worden. Hoe dan ook, Kenneth heeft zijn 5 uit 5 te pakken.

Bord 8 was voor invaller en tevens debutant Diederick. Wellicht hadden onze invallers samen voorbereid, want ook hier kwam een Weens op het bord. Diederick had een simpel en doelgericht plan: gewoon mat zetten. Hij speelde zijn stukken naar de koningsvleugel, lokte wat zwaktes uit en na een slimme rooklift viel er voor zwart weinig meer te redden. Toen mat ondekbaar was werd ook hier opgegeven en was de perfecte score compleet.

Toen onze 8-0 binnen was moesten we nog ongeveer een uurtje wachten op Olaf, die voor het tweede aan het strijden was om de eer te redden. Helaas lukte dat uiteindelijk net niet en eindigde die wedstrijd gek genoeg ook in 8-0, maar dan dus niet voor Sissa.

De avond werd zoals te doen gebruikelijk afgesloten met wat verdere analyses en vooral veel gezelligheid in Htje. Na even na te genieten mogen we ons nu op maken voor de finale poule, waarin we ons hopelijk kunnen revancheren voor vorig jaar. Ik heb er in ieder geval alle vertrouwen in.

Ole Ola!

Verslag door Wouter